“KISA VADELİ HEDEF Mİ UZUN MU?”

Bir gün arkadaşımla onun evinde oturuyoruz. Dışarı çıkmamız gerekti. Çıkarken 4 yaşındaki oğlu, “Ben de geleceğim” dedi. Arkadaşım, “Gelemezsin, geç oldu” dedi. Çocuk ağlamaya başladı. Baba “Hayır gelemezsin” dedi. Çocuk ağlamaya devam edince baba, “İyi tamam, gel” dedi. Ben ona sordum: “Şu anda çocuğa ne öğrettin?” Baba çocuğa şu mesajı verdi: “Benim kurallarım vardır ama geçerli değildir. Yeteri kadar ağlarsan, kurallarımı delebilirsin.” Bu tür davranışlar, çocuklara sorumluluk almamayı öğretir. Arkadaşıma “Böyle yapmanın sebebi ne? diye sordum. “Çok yorgunum uğraşmak istemiyorum” dedi. Aileler seçim yapmak zorunda. Arkadaşım kısa vadede sorunu çözdü ama sorumluluk almayı öğretmeyerek uzun vadede daha büyük bir sorun yarattı. Çocuk oyun oynamak istiyor ama baba yorgun olduğu için kızıyor. Baba, kısa vadede durumu kontrol altına alıyor ama uzun vadede çocuğun duygularını bastırmasına neden oluyor.

Aynı şekilde ödül kısa vadede sorunu çözer ama uzun vadede sorumluluk bilincini, motivasyonu ve gelişimi öldürür. Onun için çocuk yetiştirmede öncelik, uzun vadeli hedeflere verilmeli. Bir babanın ilkokula giden çocuğuna, “İleride doktora yaparsan, sana araba alacağım” dediğini düşünün. Ya da bir annenin ilkokul çağındaki çocuğuna “CEO olursan, sana ev alacağım” dediğini. Bu tür cümleler duyamazsınız. Neden? Çünkü o kadar uzun vadeli bir iş için ödül vaat etmek saçma olur. Ödül kısa vadeli işler için verilir. Bu durumda doğal olarak çocuk ödülü almak için kısa vadeli plan yapmayı öğrenir ve ödül sonrasını düşünmez. Bu durumda çocuk uzun vadeli değil, kısa vadeli düşünmeyi öğrenir. Geleceği düşünmez. Günü kurtarır. Onun için ödül çocukları kısa vadeli düşünmeye iter ve gelecek vizyonu oluşturmasını engeller. Amacımız vizyon sahibi bir çocuk yetiştirmekse, ödül bunu engeller.